-
1 żądać
(-am, -asz)* * *ipf.demand, require ( czegoś od kogoś sth from l. of sb); claim; insist ( czegoś on sth); żądać, żeby ktoś coś zrobił demand l. insist that sb do sth; żądać satysfakcji demand satisfaction from sb; żądać od kogoś odpowiedzi press sb for an answer; żądać wyjaśnień od kogoś call l. bring sb into account; żądać odszkodowania claim damages; żądać zwrotu (pieniędzy, podadków) reclaim, claim.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żądać
-
2 żąda|ć
impf vt to demand- żądać czegoś od kogoś to demand sth from sb- żądał, żeby opublikować dane he demanded that the data be made publicThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żąda|ć
-
3 domagać się
(-am, -asz); vr* * *ipf.1. (= żądać) demand; domagać się czegoś od kogoś demand sth from sb, push l. press sb for sth; domagać się zwrotu pieniędzy demand a refund; domagać się odszkodowania claim l. seek compensation.2. (= potrzebować) need; domagać się czegoś need sth, be in need of sth; dom domaga się remontu house needs repair, house is in need of repair; ziemia domaga się deszczu soil needs rain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domagać się
-
4 wymaga|ć
impf vt 1. (żądać) to demand (czegoś od kogoś sth of sb)- nowy szef wymaga punktualności od pracowników the new boss demands that the workers be punctual2. (potrzebować) [praca, sytuacja] to demand; [chory, niemowlę, maszyna] to require- pacjent wymagał natychmiastowej operacji the patient required an immediate operation- samochód wymaga przeglądu the car needs a service- zawód pielęgniarki wymaga cierpliwości being a nurse requires patience- ten projekt wymaga czasu this project takes time3. (wymuszać) [obyczaj, sprawiedliwość, sytuacja, zasada] to require- być prawnie wymaganym to be required by law- ten przykład wymaga wyjaśnienia this example requires an explanationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymaga|ć
-
5 uderz|yć
pf — uderz|ać impf Ⅰ vt 1. (zadać cios) to hit, to strike (out); (głową) to butt; (pięścią) to punch; (prostym) to jab- dlaczego uderzyłeś swojego przyjaciela? why did you hit your friend?- uderzyć kogoś w głowę/brzuch to strike sb on the head/in the stomach- uderzył mnie głową w brodę he butted me on the chin- uderzyć kogoś pięścią w twarz/szczękę to punch sb in the face/on the chin- uderzyć kogoś w twarz a. po twarzy to slap sb in the face2. (stuknąć) [osoba] to hit, to strike; to cue [kulę bilardową]- uderzać pięścią w drzwi to beat one’s fist against a. on a door- uderzyć kolanem o stół to hit a. strike one’s knee on a table- uderzył pięścią w stół he struck the table with his fist3. (zadziwić) to strike- uderzyła go jej uroda he was struck by her beauty- uderzyła go nagła myśl a sudden thought struck him4. przen. (o zmysłach) to strike [oczy]; to reach [nozdrza, uszy] Ⅱ vi 1. przen. (dokuczyć, zaszkodzić) to hit vt, to strike (w kogoś/coś at sb/sth)- podwyżka uderzy jeszcze mocniej w robotników niewykwalifikowanych unskilled workers will be hit even harder by the price rise- to uderza w podstawy systemu demokratycznego this strikes at the heart of the democratic system2. (zderzyć się) [bomba, meteoryt] to hit vt; [piorun, wiatr] to strike vt; [fale] to beat vt, to pound vt- samochód uderzył w drzewo/pieszego/ścianę the car hit a. struck the tree/pedestrian/wall3. (zaatakować) to assault vt US (na coś sth) [twierdzę]; to attack vt US (na coś sth) [wroga]; to strike vt US (na coś sth) [fabrykę amunicji] 4. przen. (skrytykować) to attack vt US (w coś sth) [wady] 5. (zabrzmieć, zagrać) to sound vt US (w coś sth) [gong, trąby]; to ring vt US (w coś sth) [dzwony]; to bang, to beat vt US (w coś sth) [bębny, kotły]; to pluck vt US (w coś sth) [struny]; to hit, to strike vt US (w coś sth) [talerze]; to clash vt US (w coś sth) [czynele]- trąby uderzyły the trumpets sounded- dzwony uderzyły the bells rang- działa uderzyły the cannons boomed6. książk. (wybić) [zegar] to strike- właśnie uderzyła dwunasta it had just struck twelve7. (o sercu) to beat 8. (napłynąć) [krew] to rush (do czegoś to sth)- nagle uderzyły na niego poty suddenly he broke out into a sweat9 (odezwać się) uderzyć w patetyczny ton to launch into a pompous speech- uderzyć w krzyk to burst out shouting- uderzyć w płacz to burst out crying10 pot. (zwrócić się) to turn (do kogoś to sb); to hit (up) vt US pot. (do kogoś o coś sb for sth) Ⅲ uderzyć się — uderzać się 1. (potrącić coś) to hit, to strike- uderzył się kolanem o kamień he hit his knee on a stone- uderzyłem się głową o belkę my head struck the beam2. (zadać sobie cios) to hit a. strike (oneself); (w twarz) to slap (oneself)- uderzyć się w czoło to slap oneself on the forehead- uderzył się dłonią po udzie he struck his thigh with his hand3. (wzajemnie) to hit a. strike each other (czymś with sth)■ uderzać się w piersi pot. (kajać się) to beat one’s breast- uderz w stół, (a) nożyce się odezwą ≈ if the cap fits (wear it)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uderz|yć
-
6 wyjaśnie|nie
Ⅰ sv ⇒ wyjaśnić Ⅱ n 1. (objaśnienie) explanation, clarification (czegoś of sth) [faktu, zjawiska]; explanation, elucidation (czegoś of sth) [tajemnicy, zagadki]- podać naukowe wyjaśnienie jakiegoś zjawiska to provide a. offer a scientific explanation for a phenomenon- musi być jakieś wyjaśnienie there must be some explanation- to zdjęcie chyba nie wymaga wyjaśnień I think this photo is self-explanatory- tytułem wyjaśnienia by way of explanation- gwoli wyjaśnienia – nie jestem wegetarianinem just to clarify matters – I’m not a vegetarian- należy się kilka słów wyjaśnienia/małe wyjaśnienie a few words of explanation are in order/a little clarification is in order- udzielić komuś wyjaśnień to give sb an explanation2. (usprawiedliwienie) explanation (czegoś for sth)- zażądać od kogoś wyjaśnień (co do czegoś) to call sb to account (for sth)- żądać wyjaśnienia czegoś to demand an explanation of sth, to demand clarification on sth- domagać się od kogoś wyjaśnień to ask sb for an explanation- żądam wyjaśnień I demand an explanation- zatrzymany odmówił składania wyjaśnień the detainee refused to give an explanationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyjaśnie|nie
-
7 wymagać
(-am, -asz); vtwymagać czegoś — ( domagać się) to require sth; ( potrzebować) to need sth, to require sth
wymagać od kogoś czegoś — to require sth of lub from sb
* * *ipf.1. (= żądać) require; ( kategorycznie) demand.2. (= potrzebować) require, need.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymagać
-
8 dow|ód
m (G dowodu) 1. (przyjaźni, autentyczności, zdrady) proof U; (wdzięczności, szacunku) token- niezbity dowód proof positive, conclusive evidence- namacalny dowód tangible evidence- uznać coś za dowód czegoś to take sth as proof a. evidence of sth- potraktował list jako dowód jej życzliwości he took the letter as evidence a. a sign of her good will- przedstawiać konkretne/niepodważalne dowody to present a. provide concrete/conclusive evidence- brak dowodów na poparcie tej tezy there’s little evidence in support of a. to support the thesis- dać dowód a. składać dowody odwagi/poświęcenia/zaangażowania to demonstrate a. prove one’s courage/devotion/commitment- był zmęczony, najlepszy dowód, że zasnął nawet nie zdejmując butów he proved how tired he was by falling asleep without even taking his shoes off- nie mam w ręku dowodów na to, że ona kłamie I haven’t any proof that she’s lying- na dowód przytoczył kilka przykładów as proof a. evidence he cited several examples- w a. na dowód wdzięczności/uznania as a a. in token of one’s gratitude/appreciation- przyjmij, proszę, ten drobiazg w dowód pamięci please accept this (gift as a) small token of remembrance2. Prawo proof U, evidence U- niezbity/niepodważalny dowód incontrovertible evidence- dowody poszlakowe/potwierdzające cirumstantial/corroborating evidence- dowód rzeczowy material evidence- dowód a. dowody obrony evidence for the defence- dowód przeciwko komuś the evidence against sb- zwolniony z braku dowodów released for a. due to lack of evidence- gromadzić/przedstawiać dowody to gather a. amass/to give a. present evidence- nie ma wystarczających dowodów, żeby go skazać there’s insufficient evidence to convict him3. (dokument) (wpłaty, dostawy, odbioru przesyłki, zakupu) receipt; (własności) proof U- dowód nadania przesyłki pocztowej certificate of posting GB, registered mail receipt US- dowód tożsamości identification U, ID4. Filoz., Mat. proof- przeprowadzić dowód twierdzenia Pitagorasa to prove Pythagoras’ theorem- dowód na istnienie Boga Filoz., Relig. evidence a. proof of the existence of God- dowód ontologiczny Filoz., Relig. ontological argument- dowód osobisty Admin. (national) identity a. ID card- dowód przez sprowadzenie do sprzeczności Filoz. reductio ad absurdum- dowód z Pisma Świętego Relig. scriptural evidence■ żądać od kogoś dowodu miłości pot. to demand that sb prove their love by having sex- dać komuś dowód miłości pot. to prove that one loves sb by having sexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dow|ód
См. также в других словарях:
zadać — dk I, zadaćdam, zadaćdasz, zadaćdadzą, zadaćdaj, zadaćdał, zadaćdany zadawać ndk IX, zadaćdaję, zadaćdajesz, zadaćwaj, zadaćwał, zadaćwany 1. «wyznaczyć coś komuś do wykonania, opracowania, rozwiązania, do nauczenia się» Zadać uczniom lekcje do… … Słownik języka polskiego
zadać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… … Słownik języka polskiego
nalegać — ndk I, nalegaćam, nalegaćasz, nalegaćają, nalegaćaj, nalegaćał «natarczywie, uparcie chcieć czegoś od kogoś, zmuszać kogoś do czegoś, wywierać presję; żądać, domagać się, dopominać się» Nalegali, żeby ich odwiedzić. Nalegać na zwaśnionych, aby… … Słownik języka polskiego
dopominać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopominać sięam się, dopominać sięa się, dopominać sięają się {{/stl 8}}– dopomnieć się {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk VIb, dopominać sięnę się, dopominać sięni się, dopominać sięniał się, dopominać sięnieli się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twardo — twardordziej przysłów. od twardy Twardo udeptany śnieg. Twardo zbita ziemia. Komuś było twardo spać. ∆ Jajko (ugotowane) na twardo «jajko całkowicie ścięte po ugotowaniu» ∆ Mówić, wymawiać twardo «wymawiać spółgłoski twarde zamiast miękkich» ◊… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
zadawać — 1. Zadać sobie, komuś gwałt «zmusić się lub zmusić kogoś do czegoś»: (...) cierpi ta dziewczyna, którą ledwie znam, która musi sobie zadawać widoczny gwałt, aby ze mną w ogóle o tych, jakże brudnych rzeczach, rozmawiać. L. Tyrmand, Dziennik. 2.… … Słownik frazeologiczny
